ΔΙΑΡΚΕΙΑ:00:22:30



ΔΙΑΡΚΕΙΑ:00:22:50



ΔΙΑΡΚΕΙΑ:00:26:10

Όσα πρόκειται να πω αφορούν τον καθαρό πρώτο ακτινικό τύπο, επειδή ο Κριός είναι το ζώδιο δια του οποίου η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης φθάνει στην πλανητική μας ζωή.

Τέτοιοι καθαροί ακτινικοί τύποι είναι πράγματι σπάνιοι και σ’ αυτή την εξελικτική περίοδο είναι σχεδόν άγνωστοι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι διέπονται από την ακτίνα της προσωπικότητάς τους και καθώς οι τωρινοί πρωτακτινικοί τύποι εκφράζονται μέσα από προσωπικότητες που βρίσκονται σε κάθε ακτίνα, θα σας ζητούσα να εξετάσετε ό,τι έχω να πω κάτω απ’ το πρίσμα των αποτελεσμάτων του χαρακτήρα, των παρουσιαζόμενων προβλημάτων και της ανελισσόμενης ποιότητας.

Είναι σχεδόν αδύνατο να είμαι σαφέστερος, μέχρι εκείνη την εποχή που θα αναπτυχθεί περισσότερο η Επιστήμη των Ακτίνων.

Οι αστρολόγοι πρέπει να εξακριβώνουν τον ακτινικό τύπο πριν μπορέσουν να καταστρώσουν ένα ικανοποιητικό ωροσκόπιο της ψυχής.

Συνεπώς τα σχόλια μου είναι γενικά κι όχι ειδικά και είναι παγκόσμια κι όχι ιδιαίτερα.

Δεν επιβάλλω κάποιο δόγμα. Υποδεικνύω φάσεις εικασίας που μπορεί να αποδειχθούν διαφωτιστικές και καρποφόρες.

ΚΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Ο Κριός είναι ένας απ’ τους αστερισμούς του Θεμελιώδη Σταυρού των ουρανών.

Είναι ο Σταυρός του Θεού, του Πατρός κι επομένως της ενσαρκούμενης ενάδας.

Είναι η έκφραση της θέλησης ή δύναμης

καθώς εκφράζεται μέσω της μεγάλης δημιουργικής διαδικασίας.

Όταν ο μυημένος (όπως θα δούμε αργότερα) μεταφερθεί στο Θεμελιώδη Σταυρό από τον οποίο κατέβηκε όταν ήρθε σε ενσάρκωση και ανέβηκε στον Κοινό ή Μεταβλητό Σταυρό, δεν ταυτίζεται πλέον με τη μορφή ή ακόμη και με την ψυχή, αλλά με τη θέληση της θειότητας και με το αιώνιο σχέδιο και σκοπό. Γίνεται το σχέδιο κι ο σκοπός του.

Δεν ξέρει τίποτε άλλο με μια έννοια που είναι άγνωστη ακόμη και σε ένα μυημένο του τρίτου βαθμού.

Τότε εισέρχεται στην αίθουσα συμβουλίου του Θεού, συμμετέχει στο κονκλάβιο της Σαμπάλλα, δε λειτουργεί πια σαν απλό μέλος της Ιεραρχίας στο νοητικό πεδίο.

Τώρα μπορεί να λειτουργεί μέσω και των τριών παγκόσμιων κέντρων – της Ανθρωπότητας, της Ιεραρχίας και της Σαμπάλλα.

Ο Κριός εγκαινιάζει τον κύκλο της εκδήλωσης.

Κάθε ψυχή σαν ατομική οντότητα

• έρχεται για πρώτη φορά σε ανθρώπινη ενσάρκωση στο ζώδιο του Καρκίνου,

• προβάλλοντας σαν νοητική οντότητα στο ζώδιο του Κριού,

• σαν συναισθηματική-επιθυμητική οντότητα στο ζώδιο του Ταύρου και

• σαν ζωτική οντότητα στο ζώδιο των Διδύμων,

• παίρνοντας κατόπιν φυσική μορφή στον Καρκίνο.

  Αυτός είναι ένας ενελικτικός, υποκειμενικός κύκλος.

Έτσι προβάλλει στον ωκεανό της ύπαρξης στο φυσικό πεδίο, στον κόσμο της ύλης.

Ωστόσο η πρώτη ώθηση αφυπνίζεται στον Κριό,

• γιατί ο Κριός είναι ο τόπος όπου σχηματίζεται η αρχική ιδέα για την εγκαινίαση δραστηριότητας.

• Είναι ο γενέθλιος τόπος των ιδεών και μια αληθινή ιδέα δεν είναι παρά μια πνευματική παρώθηση που παίρνει μορφή – υποκειμενική και αντικειμενική.

• Εκεί αρχίζει η ανταπόκριση της ψυχής στην ανώτατη όψη ή ποιότητα της θεότητας, γιατί εκεί εμφανίζεται η “θέληση για ενσάρκωση”.

  Η πρώτη ακτινική όψη της Ενάδας καθώς ανταποκρίνεται στην πρώτη όψη της θεότητας, εφελκύει ανταπόκριση από την πρώτη ακτινική όψη της ψυχής και γίνεται το πρώτο βήμα για την ενσάρκωση σ’ εκείνο το πεδίο του συστήματος που είναι το νοητικό πεδίο.

  Ο Κριός

  “αφυπνίζει τη θέληση

• να προσεγγισθεί και να ελεγχθεί το κατώτατο,

• να γίνει γνωστό το έσχατο κι έτσι

• να αντιμετωπισθεί κάθε εμπειρία”

  αυτό αναφέρει μια αρχαία δήλωση.

Οι βασικοί τόνοι του Κριού είναι τέσσερις κι όλοι μεταδίδουν την ίδια ιδέα. Μπορούν να εκφρασθούν με τις ακόλουθες τέσσερις εντολές που δίνονται συμβολικά στην ενσαρκωνόμενη ψυχή:

1. Να εκφράσεις τη θέληση να είσαι και να κάνεις.

2. Να ανελίξεις τη δύναμη για εκδήλωση.

3. Να εισέλθεις στη μάχη για τον Κύριο.

4. Να φθάσεις στην ενότητα μέσα από προσπάθεια.

Δημιουργία-Ύπαρξη-Δραστηριότητα-Αγώνας-Σύνθεση,

αυτή είναι η φύση του Κυρίου του πρώτου αστερισμού και Του επιτρέπουν να επηρεάζει τον πλανήτη μας σ’ αυτά τα αποτελέσματα.

Κι έτσι αρχίζει ο μεγάλος κύκλος της πάλης για έκφραση και η θεμελιώδης φράση της Μυστικής Δοξασίας που σας είναι πολύ γνωστή, εκφράζει το στόχο και το σκοπό του πρώτου ζωδίου του Θεμελιώδη Σταυρού:

“Η ύλη είναι ο φορέας για την εκδήλωση της ψυχής

πάνω σ’ αυτό το πεδίο ύπαρξης και

η ψυχή είναι ο φορέας σε ένα ανώτερο πεδίο

για την εκδήλωση του πνεύματος

και τα τρία αυτά είναι μια τριάδα

που τη συνθέτει η ζωή η οποία τα διαπερνά όλα.” – Μ.Δ. Ι. 80.

Ό,τι εμφανίζεται στον Κριό σαν πνευματική ενέργεια,

εισέρχεται στο ψυχικό στάδιο στον Καρκίνο, στο ζώδιο όπου η ψυχή ενσαρκώνεται για πρώτη φορά σε μορφή,

φτάνει ένα σημείο ισορροπίας στο Ζυγό που είναι το ζώδιο όπου ψυχή και προσωπικότητα επιτυγχάνουν μια ισορροπημένη συνεργασία και

στον Aιγόκερω εκπληρώνεται η βουλητική φύση και πραγματώνεται ο οραματισθείς στόχος.

Στον Aιγόκερω ο άνθρωπος εκπληρώνει τις ύψιστες προσωπικές φιλοδοξίες ή αποβαίνει μυημένος, επιτυγχάνοντας τον πνευματικό του σκοπό.

Η διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς στόχους εξαρτάται από τον τρόπο προόδου γύρω από τον τροχό της ζωής.

Πρέπει να θυμάστε – μιλώντας γενικά και συμβολικά – ότι περιστρέφονται και οι Σταυροί, επειδή είναι οι ακτίνες του μεγάλου τροχού.

Ο υπανάπτυκτος άνθρωπος

προχωρεί απ’ τον Κριό στον Aιγόκερω

και στο Ζυγό και τον Καρκίνο,

ενώ ο αναπτυγμένος άνθρωπος

αντιστρέφει τη διαδικασία.

Για λόγους σαφήνειας θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι η μεγάλη εμπειρία της ζωής διαδραματίζεται στους τρεις τροχούς μέσα στον τροχό της Ζωής, θεωρώντας τον από τρεις σκοπιές:

Ι. 1. Ο Τροχός της Ενσάρκωσης.

2. Ο κύκλος της συνήθους εξέλιξης.

3. Η περίοδος της αιχμαλωσίας, όπου ο άνθρωπος είναι δέσμιος πάνω στον τροχό.

4. Η τετραπλή επίδραση του Κοινού Σταυρού.

5. Η ζωή στους τρεις κόσμους.

6. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας.

ΙΙ..1. Ο αντεστραμμένος ή προσαρμοσμένος Τροχός.

2. Ο κύκλος της μαθητείας.

3. Η περίοδος της ανάδυσης, όπου ο άνθρωπος αλλάζει την περιστροφή του τροχού.

4. Η τετραπλή επίδραση του Σταθερού Σταυρού.

5. Η ζωή στους πέντε κόσμους της υπερανθρώπινης εξέλιξης.

6. Η ανέλιξη της ψυχής μέσω της προσωπικότητας.

ΙΙΙ.. 1. Ο ελεγχόμενος ή κυριαρχούμενος τροχός.

2. Ο κύκλος της μύησης.

3. Η περίοδος της απελευθέρωσης από το έργο του Μεγάλου Τροχού.

4. Η τετραπλή επίδραση του Θεμελιώδη Σταυρού.

5. Η ζωή στους επτά κόσμους των επτά πεδίων μας.

6. Η συγχώνευση πνεύματος, ψυχής και προσωπικότητας.

Επομένως ο Κριός αρχίζει τη διαδικασία της “πιο αρχαίας μύησης” την οποία όλη η ανθρώπινη οικογένεια την έχει ήδη υποστεί και θα την υποστεί.

Η πρώτη μεγάλη κοσμική μύηση (όσον αφορά την ανθρωπότητα) είναι η μύηση στην ενσάρκωση – η μύηση της ατομικοποίησης.

Η διαδικασία αυτή κορυφώνεται μετά από πολλούς αιώνες στην αντιστροφή του τροχού και την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου στον Aιγόκερω.

Κορυφώνεται με την επίτευξη της μεταφοράς από το Σταθερό Σταυρό στο Θεμελιώδη Σταυρό, η οποία με τη σειρά της δεν είναι παρά η λογική συνέχεια της μεταφοράς απ’ το Μεταβλητό ή Κοινό Σταυρό στο Σταθερό Σταυρό.

Επομένως στην κατώτατη εκδήλωσή του ο Κριός

δημιουργεί εκείνες τις δραστηριότητες, τις συνθήκες και τις διαδικασίες που οδηγούν στην εκδήλωση της ψυχής με το μέσον της μορφής

και αργότερα εκείνα τα ανώτερα δημιουργικά εγχειρήματα

που οδηγούν την κατάλληλη στιγμή

στην εκδήλωση του πνεύματος μέσω της ψυχής.

Οι διαδικασίες αυτές δείχνουν τελικά την αληθινή φύση της τριπλότητας

Ζωή-Ποιότητα-Εμφάνιση, στην οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενες σελίδες αυτής της πραγματείας.

Ο Κριός προμηθεύει επίσης το ηλιακό μας σύστημα με Πυρ (Ηλεκτρικό Πυρ) και με τη δυναμική φύση του Θεού, που εμπεριέχει τις ποιότητες της τροφοδοτούσας και γαλουχούσας θερμότητας καθώς και του πυρός που καίει και καταστρέφει.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

Από τη σκοπιά της εσωτερικής αστρολογίας υπάρχουν τρία κύρια ζώδια στα οποία διαδραματίζονται οι “τρεις θάνατοι”:

1. Ο Κριός ο οποίος σε διάφορα σημεία στην Ατραπό της Ζωής ωθεί την ψυχή στο φλεγόμενο έδαφος και την υποβάλλει σε μια εξαγνιστική διαδικασία στη διάρκεια της ενσάρκωσης.

   Δια του μικρότερου πυρός του νου “πυρπολούνται και διαλύονται στις φλόγες οι ζούγκλες της εμπειρίας και τότε καθαρίζει η Ατραπός κι επιτυγχάνεται η ανεμπόδιστη όραση.” (Αρχαίο Σχόλιο)

Μέσα από τις πύρινες διεργασίες της μάχης και του πολέμου, στις οποίες υποβάλλεται το άτομο υπό την επιρροή του πλανητικού κυβερνήτη, του Άρη, του Θεού του Πολέμου, γίνεται εφικτή η αναγκαία κάθαρση.

Η ίδια κάθαρση, αλλά αυτή τη φορά δια της όρασης, έρχεται στον αναπτυγμένο άνθρωπο δια της δραστηριότητας του υποκειμενικού κυβερνήτη, του πλανήτη Ερμή, ο οποίος είναι η διαφωτίζουσα αρχή που αποδεσμεύει το νου, κατευθύνει το δρόμο του ανθρώπου στη ζωή και του επιτρέπει να αποκτήσει επίγνωση του θείου Σχεδίου που υπόκειται σε κάθε πύρινη εμπειρία του.

2. Ο Σκορπιός που επιφέρει τελικά το θάνατο της προσωπικότητας και με τον οποίο θα ασχοληθούμε αργότερα όταν θα εξετάσουμε αυτό το ζώδιο. Τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά ο Σκορπιός είναι το ζώδιο του θανάτου και της ταφής στη γη, της καθόδου στα βάθη προκειμένου να ανυψωθεί και πάλι στα ύψη (στη βουνοκορφή στον Αιγόκερω).

   Σε μερικά από τα πιο αρχαία βιβλία αναφέρεται ότι “η θερμότητα της γης, της μητέρας και το κεντρί του σκορπιού είναι τα ευεργετικά δώρα που η περιστροφή του τροχού δίνει στον άνθρωπο στην αρχή και στο τέλος”.

   Τα δώρα αυτά, εφόσον γίνουν αποδεκτά και χρησιμοποιηθούν, οδηγούν τον άνθρωπο στην ελευθερία και στην απαλλαγή από τον έλεγχο και τον πόνο του Σταθερού Σταυρού.

3. Οι Ιχθείς βλέπουν την παραίτηση ή το θάνατο κάθε επιρροής που συγκρατεί τον άνθρωπο στον τροχό της γέννησης και την αποδέσμευσή του από τον έλεγχο του Κοινού ή Μεταβλητού Σταυρού.

Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι το καθένα από τα τρία αυτά ζώδια του θανάτου βρίσκεται σε διαφορετικό σταυρό:

1. Κριός Στο θεμελιώδη σταυρό.

2. Σκορπιός Στο σταθερό σταυρό.

3. Ιχθείς Στο μεταβλητό σταυρό.

Η επίδραση των τριών αυτών προκαλεί στη ζωή του ανθρώπινου όντος τους “τρεις αναγκαίους κι αποφασιστικούς θανάτους”.

Εδώ αναφέρομαι στα ζώδια ανεξάρτητα απ’ τους πλανητικούς τους κυβερνήτες.

Υπάρχει κάτι στην ενέργεια που διαχύνεται απ’ αυτά τα ζώδια, που προκαθορίζει μια διαδικασία αποκρυστάλλωσης και την τελική καταστροφή κάποιου τύπου μορφικού ελέγχου.

Το Αρχαίο Σχόλιο εκφράζει αυτές τις ιδέες με τους εξής όρους:

“Η φωτιά φούντωσε και μέσα σ’ αυτή τη φωτιά πέθανα στη ζωή κι έτσι γεννήθηκα στο θάνατο. Κι έπειτα πάλι πέθανα στη μορφή (Κριός).

Η θέρμη της γης, ο φλογερός χαρακτήρας της μητέρας κατέστρεψε τη μορφή, απελευθέρωσε την ψυχή κι έτσι θανάτωσε το μικρό εαυτό (Σκορπιός).

Τα νερά έπνιξαν τον άνθρωπο. Ο ιχθύς έγινε για να χαθεί. Πρόβαλε ξανά μόνο για να πεθάνει ή να πεθάνει και να φέρει σωτηρία (Ιχθείς).”

Συμβολικά λοιπόν υπάρχει ο θάνατος δια του πυρός, ο θάνατος δια της γης και ο θάνατος δια του ύδατος – κάψιμο, ασφυξία και πνιγμός – αλλά σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο ο θάνατος δια του αέρα δεν είναι γνωστός ούτε κατανοητός.

Συνεπώς δεν υπάρχουν τέσσερις θάνατοι, γιατί ο στόχος του συστήματός μας στη διάρκεια της εκδήλωσης είναι “η μύηση ή η αποδέσμευση στον αέρα”, έτσι ώστε το πουλί της ζωής να μπορεί να πετάξει ελεύθερο έξω από το χρόνο και το χώρο.

Η έννοια του τελικού θανάτου που φέρνει ο Νόμος της Αντιστοιχίας, καλύπτεται από τις λέξεις ελευθερία, παραίτηση και τελική μύηση και σημαίνει ελάχιστα για την ανθρωπότητα, γιατί αφορά τον πλανητικό Λόγο και το βιόκυκλό Του.

Οι τρεις θάνατοι που καταβάλλουν τον άνθρωπο, το άτομο και την ανθρώπινη οικογένεια σαν σύνολο, αποδεσμεύουν την ψυχή σε τρία μεγάλα πλανητικά κέντρα:

1. Ο θάνατος με πνιγμό ή με το ύδωρ στους Ιχθείς αποδεσμεύει τον άνθρωπο στο μεγάλο εκείνο κέντρο που αποκαλούμε Ανθρωπότητα κι εκεί κερδίζεται η εμπειρία.

   Εδώ βρίσκεται το μυστήριο για τις θεές-ιχθείς αυτού του ζωδίου “που γεννούν τους γόνους τους ξανά και πάλι ξανά”.

2. Ο θάνατος με ασφυξία στο Σκορπιό αποδεσμεύει τον άνθρωπο στο πλανητικό κέντρο που αποκαλούμε Ιεραρχία.

3. Ο θάνατος με το πυρ ή με κάψιμο στον Κριό αποδεσμεύει τον άνθρωπο σ’ ένα άλλο κέντρο που ονομάζουμε Σαμπάλλα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι απαιτείται μεγάλη επεξεργασία των ιδεών που σας προσφέρω εδώ σαν υποθέσεις και σαν νύξεις σε σχέση με την Επιστήμη των Τριγώνων, που αποτελεί την εσωτερική βάση της αστρολογίας, όπως ακριβώς το δόγμα της τριάδας (μικροκοσμικής και μακροκοσμικής) συνιστά την εσωτερική βάση του αποκρυφισμού.

Συνεπώς έχουμε τρία είδη θανάτου. Αυτή η Επιστήμη του Θείου Θανάτου υπόκειται στην πασίγνωστη φράση “του Αρνίου του εσφαγμένου από καταβολής κόσμου” κι όταν κατανοηθεί επαρκώς η σχέση ανάμεσα στον Κριό, το Σκορπιό και τους Ιχθείς (καθώς και η σύνδεση και η συγχώνευση των τριών σταυρών), ένα νέο φως θα χυθεί σ’ όλες τις επικουρικές επιστήμες – εξωτερικές και εσωτερικές.

Θα διευκρινισθεί η διδασκαλία της Μυστικής Δοξασίας αναφορικά με τις ενσαρκωνόμενες ενάδες που αποκαλούνται θείες Θυσίες, Κύριοι της Γνώσης, της Θέλησης και της Θυσίας.

Αυτές οι ενάδες, εμείς δηλαδή, είναι οι Κύριοι της Έμμονης Αέναης Αφοσίωσης – αφοσίωσης μέχρι και το θάνατο.

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

ΑΡΗΣ – ΕΡΜΗΣ - ΟΥΡΑΝΟΣ

Έχει εδώ ενδιαφέρον να σημειώσουμε επίσης ότι ο μέσος άνθρωπος που γεννιέται σ’ αυτό το ζώδιο σχετίζεται δια του κυβερνώντος πλανήτη, του Άρη, με το Σκορπιό κι έτσι ο Θεμελιώδης Σταυρός συνδέεται με το Σταθερό Σταυρό.

Έτσι μπορούν να παρατηρηθούν σημεία κρίσης, όταν εξετάζεται το ωροσκόπιο απ’ αυτό το πρίσμα.

Ταυτόχρονα ο Κριός συνδέεται με τη γέννηση μέσω του Ερμή που κυβερνά εσωτερικά τον Κριό κι επίσης με την Παρθένο της οποίας εξωτερικός κυβερνήτης είναι ο Ερμής.

Επίσης μέσω του Ουρανού ο Κριός συνδέεται με τον Υδροχόο, το ζώδιο της παγκόσμιας υπηρεσίας που οδηγεί σε θάνατο κι απελευθέρωση στους Ιχθείς.

Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης δια του οποίου ρέει ζωδιακή ενέργεια, σε σχέση με τις Δημιουργικές Ιεραρχίες του πλανήτη μας, από ένα αστέρι της Μεγάλης Άρκτου.

Η εσωτερική αστρολογία πραγματεύεται αυτές τις σχέσεις κι απ’ αυτές μπορεί να συλληφθεί το παγκόσμιο και να κατανοηθεί το ιδιαίτερο.

Το ανθρώπινο ον στις τελικές αναγνωρισμένες ομαδικές του σχέσεις έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα απ’ ό,τι φαίνεται στην ατομική του ζωή που προσπαθεί να αναλύσει το ορθόδοξο ωροσκόπιο.

Το μόνο που καθορίζει είναι το μικρό του πεπρωμένο και η ασήμαντη μοίρα του.

Η εσωτερική αστρολογία υποδεικνύει την ομαδική του χρησιμότητα και την προοπτική της δυνητικής του συνείδησης.

Θα σας θυμίσω εδώ ότι συχνά όταν δηλώνεται σαν κυβερνήτης ενός ζωδίου ο Ήλιος ή η Σελήνη, θα αναφέρομαι σ’ έναν από τους συγκαλυμμένους πλανήτες, τον Ουρανό ή τον Ήφαιστο.

Είναι εναλλάξιμοι στη χρήση τους και είναι δύσκολο να πείτε σε ποιον εσωτερικό πλανήτη αναφέρομαι, εκτός κι αν σας το πω.

Απ’ όπου και η παραπάνω αναφορά μου στον Ουρανό.

Σε σχέση με τον Κριό που εκφράζει ή είναι ο κύριος πράκτορας της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης, της ακτίνας του καταστροφέα, πρέπει να πούμε ότι η πρώτη ακτινική ενέργεια έρχεται από το θείο Πρωτότυπο στη Μεγάλη Άρκτο, μετουσιώνεται σε δύναμη και δραστηριότητα του πλανητικού Λόγου της πρώτης Ακτίνας και πραγματώνεται σαν η τριπλή Του δραστηριότητα υπό την καθοδήγηση των τριών κυβερνώντων πλανητών – του Άρη, του Ερμή και του Ουρανού.

Ο Άρης ενσωματώνει την έκτη ακτινική δύναμη που οδηγεί στον ιδεαλισμό, συχνά σε καταστροφικό φανατισμό, πάλη, σύγκρουση, πόλεμο, προσπάθεια και εξέλιξη.

Η ιδέα του Θεού στον Κριό γίνεται το συγκεκριμένο σχέδιο στον Aιγόκερω

• είτε ο αντικειμενικός αυτός σκοπός είναι

• η πλήρης άνθιση της πλανητικής μας ζωής σε όλες τις μορφές της,

• η φιλοδοξία μιας προσωπικότητας που απεργάζεται τις δικές της ιδέες και

• τα φιλόδοξα εγκόσμια σχέδια,

• είτε η πνευματική έφεση (εγκόσμια φιλοδοξία μετουσιωμένη στην ανώτερη όψη της) του μυημένου που ζητά να εκτελέσει τα σχέδια του Θεού και να τα κάνει δικά του.

Σε κάθε περίπτωση ο Άρης οδηγεί στο πεδίο μάχης του Σκορπιού.

Ο Ερμής που ενσωματώνει την ενέργεια της τέταρτης ακτίνας, μεταφέρει τελικά τον άνθρωπο γύρω από τον τροχό της ζωής και με το μέσον της διαμάχης του επιτρέπει να επιτύχει την αρμονία.

Ο Ερμής φωτίζει το νου και μεσολαβεί μεταξύ της ψυχής και της προσωπικότητας, όντας ο Αγγελιαφόρος των Θεών.

Η μεσολάβηση αυτή προκαλεί στην αρχή μια αναπόφευκτη αντιπαράθεση μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων και μια παρατεταμένη διαμάχη.

Η διαμάχη καταλήγει τελικά σε νίκη και στη διάλυση της πλάνης δια της φώτισης του κατώτερου νου.

Συχνά αναφέρεται στην αποκρυφιστική φιλολογία ότι ο Ερμής και ο Ήλιος είναι ένα.

Ο Ήλιος είναι το σύμβολο του Υιού του Θεού, που μεσολαβεί ανάμεσα στον Πατέρα-Πνεύμα και τη Μητέρα-Ύλη.

Επομένως ο Ερμής οδηγεί τον Κριό στην Παρθένο (μιλώντας πάλι συμβολικά) όπου η ιδέα ή η Λέξη του Θεού αρχίζει να μορφοποιείται και συνεπώς η λανθάνουσα ζωή στον Κριό φτάνει στην “κρίση της γέννησης” πριν τη γέννηση του Χριστού, νοούμενη κοσμικά, παρότι η γέννηση του ατομικού Χριστού λαμβάνει χώρα στον Aιγόκερω μετά το πέρας της αναγκαίας περιόδου κυοφορίας.

Ο Ουρανός ενσωματώνει την ενέργεια της έβδομης ακτίνας και το έργο του είναι ανάλογο μ’ εκείνο του Ερμή, γιατί η έβδομη ακτίνα είναι η ακτίνα που σχετίζει πνεύμα και ύλη και συνδέει το ηλεκτρικό πυρ με το πυρ δια τριβής, προκαλώντας έτσι την εκδήλωση.

Ο Ουρανός οδηγεί την ψυχή στο φλεγόμενο έδαφος κατά τα τελικά στάδια της Ατραπού, όπου το πυρ του Κριού και τα πυρά που γεννιούνται από τη δυναμικότητα του Ουρανού παράγουν την εμπρηστική θερμότητα του τελικού φλεγόμενου εδάφους.

Από αυτό το έδαφος πρέπει τελικά να περάσει ο μυημένος.

Ο Ουρανός κυβερνά τον αποκρυφιστικό Δρόμο και με μια εσωτερική έννοια συνδέεται με τον Ιεροφάντη των Μυστηρίων της Μύησης.

ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΙΟ

Συνεπώς σε σχέση με τον Κριό και τη ζωή της ψυχής που έρχεται εδώ σε υποκειμενική εκδήλωση, έχουμε ορισμένα σχετικά ζώδια όπου η ψυχή σε αντικειμενική εκδήλωση διέρχεται από ιδιάζουσες και συγκεκριμένες κρίσεις:

1. Τις κρίσεις του πεδίου μάχης, που οδηγούν στην κορυφαία μάχη στο Σκορπιό και σε απελευθέρωση στη ζωή στον Aιγόκερω, τον τόπο των ανώτερων μυήσεων, μετά την αντιστροφή του τροχού.

2. Την κρίση της γέννησης στην Παρθένο, που προκαλείται από τη δραστηριότητα του Ερμή και οδηγεί δια του Λέοντα στη γέννηση του Χριστού στον Aιγόκερω. Το αυτοσυνείδητο άτομο στο Λέοντα αποβαίνει ο Μυημένος με τη Χριστική συνείδηση στον Aιγόκερω.

3. Την κρίση του φλεγόμενου εδάφους, που προκαλείται από τη δραστηριότητα του Ουρανού.

   Σ’ αυτήν εισέρχεται ο μυημένος με την ελεύθερη επιλογή που κάνει στο Ζυγό, το σημείο ισορροπίας όπου – συνήθως – λαμβάνει χώρα η στιγμή της αντιστροφής του τροχού.

   Εκεί ο άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει κατά πόσο θα προχωρήσει όπως συνήθως και σύμφωνα με τη συνήθεια ή, αντιστρέφοντας τον τροχό, θα περάσει από το φλεγόμενο έδαφος προς την απελευθέρωση.

   Ο Ζυγός είναι το πολικό αντίθετο του Κριού κι επομένως σχετίζονται στενά.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Θα παρατηρήσετε ότι οι ακτίνες που σχετίζονται ή εκφράζονται δια του Κριού, ισορροπούν περίεργα.

Οι ακτίνες 1 και 7 είναι η ανώτατη και η κατώτατη και συνεπώς χρειάζονται ένα σημείο ισορροπίας πάνω στον τροχό, που το προσφέρει ο Ζυγός.

Οι ακτίνες 6 και 4 φέρνουν σ’ αυτή την εξισορροπητική διαδικασία την ενέργεια της δεύτερης ακτίνας, της κύριας δομητικής ακτίνας που επιτρέπει στον άνθρωπο να οικοδομήσει πάλι και να προσφέρει στον εαυτό του ένα πνευματικό σώμα εκδήλωσης.

Θα ήθελα ακόμη να επισύρω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο Κριός συνδέεται με τον Υδροχόο μέσω του Ουρανού.

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΖΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ

Οι αόριστες ενάρξεις στον Κριό, η αμυδρή ανάδυση των λανθανουσών ενσωματωμένων ιδεών – μετά την περιστροφή του τροχού προς δύο κατευθύνσεις – έφεραν την αποδέσμευση στον Aιγόκερω και δημιούργησαν τον παγκόσμιο υπηρέτη στον Υδροχόο, ο οποίος οικειοθελώς παραμένει στο μεγάλο τροχό (χρησιμοποιώντας σαν ρυθμιστικά του ζώδια εκείνα του Θεμελιώδη Σταυρού) κι έτσι στέκοντας μέσα στη σφαίρα επιρροής του, βοηθά την ανθρωπότητα ν’ απελευθερωθεί από το Σταθερό Σταυρό.

Στην κίνηση του ζωδιακού υπάρχουν τέσσερα ζώδια που είναι ζώδια γέννησης, έναρξης και ανανεωμένης κυκλικής αντίληψης:

1. Ο Κριός, “ο τόπος γέννησης των θείων Ιδεών”, ανεξάρτητα αν αυτές οι ιδέες είναι ψυχές που έρχονται σε ενσάρκωση κι ελέγχονται από τον Άρη μέχρι να φτάσουν το σημείο αναπροσανατολισμού κι ευαισθητοποιηθούν στην επίδραση του Ερμή, είτε είναι η γέννηση των ιδεών του Θεού με τη μορφή ιεραρχικών σχεδίων στα οποία ευαισθητοποιείται ο μυημένος.

2. Ο Καρκίνος, “ο τόπος γέννησης στη ζωή της μορφής”, η θύρα στη φυσική ενσάρκωση.

   Είναι το ζώδιο όπου γεννιέται η ανθρωπότητα σαν ολοκληρωμένη μονάδα, η σκηνή ανάδυσης του τέταρτου βασιλείου της φύσης. Η ανθρωπότητα “πρόβαλε από το βράχο και το νερό και φέρνει μαζί της την κατοικία της” (όπως δηλώνει το Αρχαίο Σχόλιο) και η μαζική ενστικτώδης συνείδηση έρχεται σε ύπαρξη.

   Σημειώστε αυτή τη φράση.

3. Ο Λέων, “ο τόπος γέννησης του ατόμου”, η έλευση σε μορφή του ατομικού αυτοσυνείδητου ανθρώπου ο οποίος αναδύεται από τη μάζα και την αγέλη στον Καρκίνο, αντικαθιστώντας την ενστικτώδη συνείδηση με την αυτεπίγνωση και με μια αίσθηση ατομικής ευθύνης.

4. Ο Aιγόκερως, “ο τόπος γέννησης του Χριστού”, ο τόπος της “δεύτερης γέννησης” και η σκηνή για την ανάδυση στον κατάλληλο χρόνο του πέμπτου βασιλείου στη φύση.

   Σ’ αυτό το ζώδιο ο μυημένος αποκτά πνευματική επίγνωση την οποία καταδεικνύει αργότερα στον Υδροχόο και στους Ιχθείς, σαν παγκόσμιος υπηρέτης και σαν παγκόσμιος σωτήρας – αμφότεροι με οικουμενική αποστολή.

Από τέτοιες νύξεις ο αστρολόγος του μέλλοντος θα προσδιορίζει τον τύπο του ωροσκοπίου που θα καταστρώνει. Τότε θα προκύψουν δύο ερωτήματα που θα απαιτούν λογικές απαντήσεις:

1. Είναι άραγε το άτομο κάποια προσωπικότητα που προχωρεί συνεχώς γύρω από τον τροχό, τελειοποιώντας την αυτοσυνείδηση κι αναπτύσσοντας μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα δια της εμπειρίας και της λειτουργίας του Νόμου του Κάρμα, υποκείμενο στη Μεγάλη Πλάνη και φθάνοντας τελικά στο κορύφωμα της προσωπικής φιλοδοξίας στον Aιγόκερω;

2. Ή είναι ένα άτομο που αρχίζει να εκδηλώνεται σαν ψυχή, διαχύνοντας φως στις πυκνές ομίχλες της πλάνης και προετοιμαζόμενο για τις μεγάλες δοκιμασίες στο Σκορπιό, που θα τις ακολουθήσει η μύηση στον Aιγόκερω;

Θα υπάρχουν και δευτερεύοντα ερωτήματα, όπως:

• Για ποιο θάνατο προετοιμάζεται ο άνθρωπος;

• Υπάρχει άραγε κάποια επικείμενη κρίση που να υποδεικνύει τη γέννηση σε μια νέα κατάσταση συνείδησης;

  Ωστόσο το καίριο ερώτημα που πρέπει να προσδιορισθεί σε κάθε περίπτωση, είναι η κατεύθυνση της πορείας του ανθρώπου γύρω από τον τροχό της ζωής.

  Το ορθόδοξο ωροσκόπιο αφορά τη ζωή της προσωπικότητας και η μορφή είναι δέσμια στον “τροχό της ζωής που στρέφεται από δεξιά προς τα αριστερά” (απ’ τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων).

  Αλλά η ψυχή είναι δέσμια στον τροχό που στρέφεται από αριστερά προς τα δεξιά, πηγαίνοντας απ’ τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου.

  Η ανταγωνιστική αυτή κίνηση του τροχού που “στρέφεται στον εαυτό του” (όπως το εκφράζει η Βίβλος), είναι εκείνη που οδηγεί σε σύγκρουση τόσο στην ατομική ζωή όσο και στη ζωή της ανθρωπότητας ή τη ζωή του πλανήτη.

  Στα πρώτα εξελικτικά στάδια και πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό η συνείδηση ταυτίζεται ολοκληρωτικά με τη ζωή στη μορφή και με την αυτοσυνείδητη, αυτοσυντήρητη και αυτάρκη ζωή.

  Ακολουθεί έπειτα ένα διάλειμμα όπου η συνείδηση αρχίζει να μετατοπίζεται σ’ εκείνη της ομάδας και να ταυτίζεται με την ψυχή και τον ψυχικό σκοπό.

  Αυτή η περίοδος καλύπτεται από την εμπειρία του Σταθερού Σταυρού.

  Μπορεί εδώ να σημειωθεί ότι η εμπειρία των τριών σταυρών έχει μια Τεκτονική σημασία και συνδέεται με την Κυανή Στοά:

1. Ο Κοινός Σταυρός Ο Βαθμός του Μ

2. Ο Σταθερός Σταυρός Ο Βαθμός του Ε

3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός Ο Βαθμός του Δ

Πολλά σημεία του Τεκτονισμού θα έρθουν στο φως όταν μελετηθούν και κατανοηθούν οι αστρολογικές τους επιπτώσεις.

Πολλά επίσης θα αποκαλυφθούν σχετικά με την ατομική ζωή και το σκοπό, όταν η μοίρα ορισμένων πλανητών (στα διάφορα ζώδια) διερευνηθεί και συλληφθεί ικανοποιητικά κι ερμηνευθούν οι συμβολικές τους σημασίες.

Για παράδειγμα, είναι γνωστό θεωρητικά και μαθηματικά ότι:

1. Ο Ήλιος βρίσκεται σε έξαρση στον Κριό.

   Εδώ ο Ήλιος εκπροσωπεί τη ζωή του πνεύματος που φθάνει σε πλήρη έκφραση σαν αποτέλεσμα της μεγάλης εξελικτικής διαδικασίας η οποία εγκαινιάζεται στον Κριό.

   Η ζωή του Θεού, η οποία σ’ αυτό το ζώδιο “σφύζει από δραστηριότητα”, επιτυγχάνει τελικά την κορύφωση. Το λανθάνον γίνεται δυναμικό και το μεσονύχτιο σμίγει με το μεσημέρι.

   Ο Θεός, ο Πατήρ, κυβερνά.

2. Η ισχύς της Αφροδίτης εξασθενεί σ’ αυτό το ζώδιο.

   Είναι ένα επιζήμιο ζώδιο γι’ αυτή.

   Η αιτία είναι ότι όταν ο Ήλιος βρίσκεται σε έξαρση και ακτινοβολεί σε όλη του τη δόξα, κάθε άλλη μικρότερη φωτεινή πηγή σβήνει.

   Όπως ακριβώς η προσωπικότητα χάνεται από τη θέα μέσα στο φως της ψυχής, του ηλιακού Αγγέλου, έτσι και η ίδια η ψυχή εξαφανίζεται και η ισχύς και η ακτινοβολία της σβήνουν, όταν η μέχρι τότε συγκαλυμμένη Παρουσία προβάλει και κυριαρχήσει στη σκηνή στο πέρας του μεγάλου παγκόσμιου κύκλου.

   Μας ειπώθηκε ότι οι ενσαρκωνόμενες Διάνοιες, τα ανθρώπινα όντα, οι ηλιακοί Άγγελοι ήρθαν από την Αφροδίτη, αλλά δίνουν με τη σειρά τη θέση τους στην ενάδα, τον Έναν.

   Ο νους παραχωρεί τη θέση του στην ενόραση και η λογική στην καθαρή αντίληψη.

3. Ο Κρόνος βρίσκεται σε “πτώση” στον Κριό.

   Αυτό έχει δύο έννοιες γιατί πρόκειται για ένα διπλό ζώδιο.

• Πρώτο: Ο Κρόνος είναι ο Κύριος του Κάρμα, που επιβάλλει την επανόρθωση και απαιτεί να εξοφληθούν πλήρως όλα τα χρέη κι επομένως μας καταδικάζει στον αγώνα για ύπαρξη, τόσο από τη μορφική πλευρά όσο κι απ’ την ψυχική πλευρά.

  Συνεπώς ο Κρόνος “έπεσε” με την πτώση του ανθρώπου κατά τη γέννηση. “Ακολούθησε τους υιούς των ανθρώπων στη χαμηλή τους θέση.”

• Δεύτερο: Η ισχύς του Κρόνου τερματίζεται πλήρως και το έργο του εκπληρώνεται μόλις ο άνθρωπος (ο πνευματικός άνθρωπος) απελευθερωθεί από το Κάρμα και από την ισχύ των δύο Σταυρών – του Κοινού και του Σταθερού.

  Εσωτερικά ο Κρόνος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον άνθρωπο στο Θεμελιώδη Σταυρό.

Πολλά θα μπορούσαν ν’ αναλυθούν πάνω σ’ αυτή τη γραμμή, αλλά τα παραπάνω δίνουν μια νύξη για την εσωτερική σημασία των τριών αυτών συμβάντων σε κάθε ζώδιο. Μπορούν επίσης να δείξουν πολλά που αφορούν το άτομο του οποίου καταστρώνεται το ωροσκόπιο.

ΟΙ ΔΕΚΑΝΟΙ

Μιλώντας με σύμβολα, οι δεκανοί μπορούν επίσης να εξετασθούν με δύο τρόπους, ανάλογα με την κατεύθυνση που ταξιδεύει ο άνθρωπος στον τροχό κι επομένως εισέρχεται στο ζώδιο.

Αν εισέλθει στον Κριό ενώ βρίσκεται στον Κοινό Σταυρό, θα περιέλθει υπό την επιρροή του Άρη, του Ηλίου και του Δία, σύμφωνα με τον Σεφάριαλ.

Αυτό σημαίνει διαμάχη, αποκάλυψη και την επιτυχή ικανοποίηση της επιθυμίας και της φιλοδοξίας με την πάροδο των αιώνων.

Όταν αναπροσανατολισθεί κι ανεβεί στο Σταθερό Σταυρό, περιέρχεται υπό την επιρροή του Δία, του Ηλίου και του Άρη, γιατί ο μυημένος κι ο μαθητής κορυφώνουν τη σταδιοδρομία τους σε κάποιο ζώδιο με έναν τελικό και κυρίαρχο αγώνα και μάχη.

Σημειώνω εδώ ότι ο Άλαν Λήο είχε μια αμυδρή αναλαμπή της εσωτερικής σημασίας των δεκανών, όταν απέδωσε τον Άρη, τον Ήλιο και την Αφροδίτη στους τρεις δεκανούς.

Άγγιξε την αλήθεια της εσώτερης υποκειμενικής αντιστροφής πάνω στον τροχό, η οποία εισάγει νέες ενέργειες κι επιδράσεις, όταν αντικατέστησε το Δία με την Αφροδίτη.

Ο νους και η καρδιά πρέπει να συντονισθούν και να δραστηριοποιηθούν όταν γίνει η μεγάλη αντιστροφή.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ

Είδαμε ότι ο Κριός είναι το ζώδιο των ενάρξεων.

• Της έναρξης της δημιουργικής διαδικασίας

• του πρώτου βήματος της ψυχής (του μικρόκοσμου ενός ήδη κινητοποιημένου Μακρόκοσμου) για ενσάρκωση

• της έναρξης των επαναλαμβανόμενων και συνεχών κύκλων εμπειρίας

• της έναρξης της περιόδου όπου η ψυχή μεταβάλλει την πορεία,το σκοπό και τη μέθοδό της και τελικά εισέρχεται στη σαφώς καθορισμένη εκείνη διαδικασία που αποκαλούμε πνευματική αναγέννηση και μύηση.

  Υπάρχουν τέσσερις λέξεις ζωτικής σπουδαιότητας με τις οποίες θα επισημάνουμε τις αλλαγές καθώς θα μελετούμε

• την ατραπό της εξέλιξης

• ή την πρόοδο της ψυχής γύρω από το μεγάλο τροχό, τόσο σαν προσωπικότητα όσο και σαν μαθητής που κατευθύνεται προς την τελική απελευθερωτική διαδικασία.

  Οι τέσσερις αυτές λέξεις εκφράζουν

• τις υποκειμενικές παρωθήσεις και τα κίνητρα

• και στην πραγματικότητα εισάγουν σε τέσσερις διαφορετικούς κύκλους προόδου πάνω στην Ατραπό με τα διάφορα στάδια της από την ατομικοποίηση μέχρι τη μύηση.

  Αυτές είναι:

1. Αναδημιουργία κατά την οποία η επίδραση του Καρκίνου σε συνδυασμό μ’ εκείνη του Κριού προκαλεί την έλξη για ενσάρκωση στο φυσικό πεδίο.

2. Αναγέννηση κατά την οποία η αυξανόμενη επιρροή του Σταθερού Σταυρού που επιδρά στο Μεταβλητό Σταυρό, προκαλεί τις ενδότερες εκείνες αλλαγές που οδηγούν τελικά σε

3. Αναπροσανατολισμό ή το μεγάλο κύκλο της επαναπόλωσης που λαμβάνει χώρα δια της επίδρασης του Ζυγού (του Θεμελιώδη Σταυρού) και της “λοξοδρόμησης του Ταύρου στο μέσο της πορείας”, όπως ονομάζεται στα αρχαία βιβλία.

   Αυτή η διαδικασία του αναπροσανατολισμού οδηγεί σ’ ένα πέρασμα γύρω απ’ τον τροχό κατά το οποίο ο εσώτερος υποκειμενικός άνθρωπος οδηγείται σταθερά και επίμονα σε μια εξωτερική, εκδηλωμένη έκφραση, ενώ η προσωπικότητα αποσύρεται στο περιθώριο.

   Τελικά έρχονται δώδεκα ζωές στις οποίες βιώνεται το τελικό στάδιο της

4. Απάρνησης κατά το οποίο ο μαθητής ή ο μυημένος απαρνείται τα πάντα για την αγάπη της ανθρωπότητας και την υπηρεσία της και προσφέρεται στο βωμό της θυσίας.

   Σαν αποτέλεσμα επιτυγχάνει την τελική απελευθέρωση.

Αυτή η απελευθέρωση είναι στην πραγματικότητα δωδεκαπλή σε φύση, γιατί η ελευθερία, η νίκη και ο θρίαμβος πρέπει να βιωθούν σε κάθε ζώδιο, όπως ακριβώς η δουλεία, η ήττα και η αποτυχία βιώθηκαν σε όλα τα σημεία του ζωδιακού, ενόσω ο άνθρωπος λειτουργούσε σαν προσωπικότητα.

Σ’ αυτές τις τέσσερις λέξεις και στη σημασία τους περιέχονται όλα όσα έχω να σας πω σχετικά με τη διπλή εμπειρία πάνω στο μεγάλο τροχό της ζωής.

Θα ήθελα να το έχετε σαφώς κατά νου.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΤΟΝΟΙ

Διανύοντας το μεγάλο κύκλο από τον Κριό στον Ταύρο, ο άνθρωπος επανεισέρχεται στο ζώδιο του Κριού υπό τη δυναμική εντύπωση του Ταύρου ο οποίος σ’ αυτό το στάδιο της ανάπτυξης τρέφει την ακόρεστη επιθυμία του για τα πολλά υλικά πλεονεκτήματα της φυσικής ενσάρκωσης και των συνεχών εγκόσμιων εγχειρημάτων.

Έτσι έπειτα από μια περίοδο αναδημιουργίας ενσαρκώνεται στους Ιχθείς και αρχίζει πάλι το μεγάλο γύρο της εκδηλωμένης ζωής, γιατί οι Ιχθείς αποτελούν τον ωκεανό όπου ο ίδιος είναι ο “ιχθύς”, ελεγχόμενος από τους νόμους της ουσίας ή της υλικής ύπαρξης.

Κατά το δεύτερο μεγάλο στάδιο περνά από τον Κριό στον Ταύρο, επειδή η επιθυμία μετουσιώθηκε επιτέλους σε έφεση.

Αφού αποδείξει στα ενδιάμεσα ζώδια τη σταθερότητά του στο ιδεώδες της πνευματικής ζωής, επανέρχεται στους Ιχθείς από την αντίθετη κατεύθυνση της συνηθισμένης διαδικασίας, έχοντας κερδίσει το δικαίωμα να ανέλθει στο Θεμελιώδη Σταυρό των Ουρανών, τη δύναμη να πάρει την τελική πλανητική μύηση και το προνόμιο να ακολουθήσει μια από τις επτά ατραπούς στις οποίες αναφέρθηκα σε άλλα βιβλία μου.

Αυτές του δίνουν τελικά την “ελευθερία των επτά ηλιακών συστημάτων”, όπως αποκαλείται σε αντιδιαστολή με την “ελευθερία των επτά πλανητικών σφαιρών”, την οποία του εξασφάλισε η εμπειρία της μύησης, έπειτα από μια διαδικασία εντατικής εκπαίδευσης στη μια ή την άλλη πλανητική σχολή (ανάλογα με τον ακτινικό του τύπο) και την επιλογή της ατραπού της υπηρεσίας.

Βλέπετε λοιπόν τη σημασία των δύο λέξεων-κλειδιά του Κριού:

1. “Και ο Λόγος είπε: Ας αναζητηθεί πάλι η μορφή.”

Ο Άνθρωπος

2. “Προβάλλω και από το πεδίο του νου κυβερνώ.”

Ο Μυημένος

Η εμπειρία οδηγεί στην εξουσία και σ’ αυτό το ζώδιο ο άνθρωπος που ενσωματώνει πρώτη ακτινική δύναμη

• αναπτύσσει την ικανότητα να οργανώνει

• να ελέγχει τις δυνάμεις

• ιδιαίτερα την ενέργεια του θανάτου

• τη δύναμη της καταστροφής που εφαρμόζεται με αγάπη

• της κυριαρχίας στα πλήθη

• της συνεργασίας με το σχέδιο

• και της άσκησης της Θέλησης, καθοδηγώντας και κατευθύνοντας ορθά και σωστά τις πλανητικές υποθέσεις.

Προτού αναφερθούμε στα υπόλοιπα ένδεκα σημεία του ζωδιακού και προκειμένου να σας δώσω ένα σαφές πλαίσιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί η νέα αστρολογία με το μέσον της οποίας θα μπορέσετε να συλλάβετε τη διπλή διαδικασία της ψυχής γύρω από το μεγάλο τροχό, θα ήθελα να τονίσω ότι όσα σας έδωσα για τον Κριό θα εξετασθούν πάλι καθώς θα μελετούμε τα άλλα ζώδια.

Είναι προφανές ότι υπέδειξα κάποιες σημασίες και τόνισα εκείνες τις αλήθειες που συνδέονται με:

1. Το βασικό τόνο των ζωδίων. Εκφράζει το υποκείμενο αποτέλεσμα για τον άνθρωπο καθώς προοδεύει στη μια από τις δύο κατευθύνσεις.

2. Τη Φύση του Σταυρού πάνω στον οποίο βρίσκεται σταυρωμένος ο άνθρωπος κάθε στιγμή.

3. Την επίδραση των πλανητικών Κυβερνητών – ορθόδοξων ή εσωτερικών.

4. Τις Ακτίνες που εκφράζονται κυρίως μέσω ενός ιδιαίτερου ζωδίου· το κλειδί για το ποιο μπορεί να είναι το ζώδιο, βρίσκεται στον ορθόδοξο πλανητικό κυβερνήτη όσον αφορά την ακτίνα της προσωπικότητας και στον εσωτερικό πλανητικό κυβερνήτη όσον αφορά την ψυχή.

5. Τις Ποιότητες του ζωδίου και του ανθρώπου που πρόβαλε σε ένα ιδιαίτερο ζώδιο.

6. Την αλληλεπίδραση ενός ζωδίου με το πολικό του αντίθετο.

7. Τους πλανήτες που βρίσκονται σε έξαρση, σε ανταγωνισμό ή σε πτώση σε κάποιο ιδιαίτερο ζώδιο, γιατί μια τέτοια μελέτη θα καταδείξει τις τρεις φάσεις της Ατραπού – με τον ενελικτικό της κύκλο που εμπλέκεται όλο και πιο πολύ στην ύλη ή τη ζωή πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό, με το διάλειμμα της αναπροσαρμογής ή του αγώνα για ελευθερία που οδηγεί στην άνοδο στο Σταθερό Σταυρό και με την περίοδο της απελευθέρωσης με την τελική άνοδο στο Θεμελιώδη Σταυρό.

8. Τη σημασία των λέξεων-κλειδιά για τους τρόπους κίνησης διαμέσου των ζωδίων.

9. Το υποκείμενο θέμα κάθε ειδικού ζωδιακού σημείου που καλύπτεται από τις ιδέες της αναδημιουργίας, της αναγέννησης, του αναπροσανατολισμού και της απάρνησης.

Η ΤΡΙΠΛΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Προτού πραγματευθούμε αυτά τα ζητήματα σε σχέση με τους Ιχθείς, υπάρχουν ένα ή δύο σημεία που θα ήθελα να θίξω.

Πρέπει να εξετάσω ορισμένα προβλήματα όπως ανακύπτουν στη συνείδηση των ερευνητών και των σπουδαστών, γιατί είναι αδύνατο να τα χειρισθώ όλα ταυτόχρονα στις εισαγωγικές παρατηρήσεις. Τότε η σύγχυση θα ήταν σχεδόν ανυπέρβλητη για το νου του ερευνητή.

Θα προσεγγίσουμε βαθμιαία τα διάφορα αμφισβητήσιμα σημεία κι αν έχετε την υπομονή και αποφύγετε τα αυθαίρετα συμπεράσματα, η εικόνα της νέας αστρολογίας θα αρχίσει να αναδύεται καθαρότερα στο νου σας.

Προς το παρόν η αναπροσαρμογή των ιδεών σας οδηγεί αναπόφευκτα σε προσωρινή σύγχυση.

Μια απ’ τις ερωτήσεις που ανακύπτει κανονικά μπορεί να διατυπωθεί ως ακολούθως κι έτσι ακριβώς εκφράσθηκε από έναν ενδιαφερόμενο σπουδαστή της αστρολογίας.

Περιελάμβανε την εξής απορία:

Δεδομένου ότι αναπόφευκτα ο άνθρωπος αντιστρέφει τελικά τον τρόπο διέλευσής του από τα δώδεκα ζώδια, πότε και σε ποιο ζώδιο αντιστρέφεται ο Ήλιος; Σε ποιο σημείο στην κίνηση του ζωδιακού μπορεί να ιδωθεί ότι λαμβάνει χώρα αυτή η αντιστροφή του ίδιου του Ηλίου;

Αν δεν έχετε συλλάβει κάπως τη φύση της μεγάλης πλάνης για τη σύσταση του Ηλίου, θα σας είναι δύσκολο να κατανοήσετε τη σημασία της απάντησής μου.

Ο ήλιος στον οποίο αναφέρεσθε είναι ο φυσικός Ήλιος και η φαινομενική του τροχιά στους ουρανούς.

Αυτή η “εμφάνιση” δεν πρόκειται να αλλάξει εξωτερικά, επειδή – κι εδώ είναι η σημαντική δήλωση – ο πραγματικός Ήλιος κάτω από τον οποίο θα λειτουργήσει τελικά η πλανητική μας ζωή και στον οποίο θα ανταποκριθεί, είναι η Καρδιά του Ηλίου.

Όταν θα ελέγχει αυτή, τότε ο πνευματικός άνθρωπος θα ζει ταυτόχρονα μια διπλή ζωή (που είναι πάντοτε το πρόβλημα του ανθρώπου ο οποίος φωτίζεται από την ψυχή καθώς και από το φως της μέρας) κι αυτή η διπλή ζωή θα συνίσταται από τη φαινομενική μας εμπειρία και καταστάσεις και από την εσώτερη πνευματική μας ψυχική επίγνωση.

Η προσωπικότητα θα ανταποκρίνεται ακόμη στις επιρροές που προέρχονται από το φυσικό Ήλιο, αλλά η υποκινούμενη ζωική δραστηριότητα και η υποκειμενική εμπειρία του εσώτερου ανθρώπου θα ρυθμίζονται από ενέργειες που φθάνουν σ’ αυτόν από την “Καρδιά του Ηλίου”.

Θα ήθελα εδώ να σας θυμίσω τη διδασκαλία της Προαιώνιας Σοφίας, όπως δόθηκε στη Μυστική Δοξασία και διευκρινίσθηκε σε μεταγενέστερα βιβλία μου, ότι ο Ήλιος πρέπει να ανακαλυφθεί και να γίνει γνωστός στην τριπλή του φύση η οποία είναι τριαδική, όπως και η Τριάδα.

Ο παρακάτω πίνακας ίσως αποσαφηνίσει κάπως αυτή την ιδέα:

1. Φυσικός Ήλιος. Μορφή. Προσωπικότητα. Επηρεάζει το Μεταβλητό Σταυρό.

2. Καρδιά του Ηλίου. Ψυχική Συνείδηση . Επηρεάζει το Σταθερό Σταυρό.

3. Κεντρικός Πνευματικός Ήλιος. Ζωή. Επηρεάζει το Θεμελιώδη Σταυρό.

Με τη λέξη “επηρεάζει” αναφέρομαι εδώ στις ενέργειες που χύνονται στον πλανήτη μας από τις τρεις αυτές όψεις του Ηλίου δια των τριών Σταυρών.

Στοχασθείτε σ’ αυτό, έχοντας επίσης υπόψη ότι ο Ήλιος μας ταξιδεύει στο διάστημα (μεταφέροντας το ηλιακό μας σύστημα μέσα στη σφαίρα επιρροής του) γύρω από το κεντρικό και ρυθμιστικό άστρο μας το οποίο, όπως ορθά εικάζεται, ανήκει στον αστερισμό του Ταύρου και βρίσκεται στις Πλειάδες.

Παράλληλα από τη σκοπιά του πλανήτη μας φαίνεται ότι διέρχεται από τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού· αυτό μακροκοσμικά συμβολίζει τη δραματική εγωκεντρική άποψη του ατομικού ανθρώπινου όντος, του μικρόκοσμου.

ΜΕΙΖΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΩΝ ΖΩΔΙΑΚΟΣ

Έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε το συμβολισμό και την υποκείμενη αλήθεια που συνδέεται με

• το μείζονα και

• τον ελάσσονα ζωδιακό

• και τους κύκλους τους των δώδεκα μηνών και των 25.000 ετών.

Περικλείουν πολλά απ’ όσα σας είπα για την ψυχή που επηρεάζεται τελικά από τους εσωτερικούς πλανήτες και την προσωπικότητα που επηρεάζεται από τους ορθόδοξους πλανήτες.

Ο μείζων ζωδιακός συμβολίζει την ψυχή και ο ελάσσων την προσωπικότητα.

Στον κύκλο της προσωπικότητας ο ελάσσων ζωδιακός ρυθμίζει τη σταδιοδρομία της προσωπικότητας και οι δώδεκα πλανητικοί οίκοι έχουν δεσπόζουσα σημασία.

Αργότερα η επιρροή των δώδεκα ζωδίων αντικαθιστά την επιρροή των πλανητών.

Θα ήθελα ακόμη να τονίσω – ίσως χωρίς να χρειάζεται – ότι ο Σείριος, η Μεγάλη Άρκτος και οι Πλειάδες εργάζονται με το μέσον των δώδεκα αστερισμών, διαχύνοντας τις επιδράσεις τους ιδιαίτερα μέσω εννέα απ’ αυτούς, αλλά οι κύριοι αυτοί αστερισμοί δεν αποτελούν τμήμα του ζωδιακού που μας αφορά.

Αυτοί μαζί με τα επτά ηλιακά συστήματα στα οποία περιλαμβάνεται το δικό μας, είναι οι δέκα αστερισμοί που συνδέονται με έναν ακόμη μεγαλύτερο ζωδιακό που δε ρυθμίζεται από την αριθμολογική σημασία του δώδεκα. Οπότε το δέκα θεωρείται ο αριθμός της τελείωσης.

Υπάρχει σύγχυση στο νου των λιγότερο προχωρημένων σπουδαστών (αναφορικά με την αστρολογία) πάνω σ’ αυτό το ζήτημα.

ΑΝΙΜΑ ΜΟΥΝΤΙ Η΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΨΥΧΗ

Είναι μάλλον δύσκολο να συλλάβετε επίσης ότι η ενελικτική διαδικασία για όλα τα βασίλεια της φύσης σχετίζεται με τη διέλευση της ψυχής (αυτή τη φορά της άνιμα μούντι ή της παγκόσμιας ψυχής) από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου κι όχι αντίστροφα.

Στο ενελικτικό τόξο η άνιμα μούντι προχωρεί μ’ αυτό τον τρόπο κι όχι όπως προχωρεί η προσωπικότητα.

Στο πέρας κάθε μεγάλου κύκλου η άνιμα μούντι περνά στους Ιχθείς κι όχι στον Ταύρο.

Προβάλλει σε εξωτερική εκδήλωση στον Καρκίνο, το ζώδιο της μαζικής ή ομαδικής ζωής, της μαζικής ή ομαδικής δραστηριότητας· η διάχυτη συνείδησή της δεν έχει ακόμη ατομικοποιηθεί όπως η συνείδηση του ανθρώπου.

Όταν η παγκόσμια ψυχή, αφού προχώρησε γύρω απ’ το Μεγάλο Τροχό, έφτασε στον Καρκίνο και ήρθε ο καιρός να εκδηλωθεί η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία δια του τέταρτου βασιλείου της φύσης, έγινε μια αντιστροφή κι άρχισε να προχωρεί όπως τώρα.

Πρέπει να θυμάστε επιμελώς ότι μελετούμε μόνο την πρόοδο του ανθρώπου, του ατομικοποιημένου ανθρώπου, συν τις αντιδράσεις του στις ζωδιακές και πλανητικές επιρροές.

Εξετάζουμε τις αντιδράσεις του, νοητικές και συναισθηματικές, στη μεγάλη πλάνη και την πνευματική πραγματικότητα, όπως αυτές λειτουργούν στη ζωή του, αντικειμενική και υποκειμενική.

Σε ευρύτερο πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε την επίδραση του ζωδιακού και των πλανητών πάνω:

1. Στο πνεύμα της Γης, την ενσωμάτωση του φυσικού πλανήτη και του συνόλου της μορφικής ζωής όλων των βασιλείων της φύσης. Αποτελούν έκφραση της άνιμα μούντι ή της παγκόσμιας ψυχής.

2. Στην Ανθρωπότητα, τον ατομικοποιημένο και τελικά μυημένο άνθρωπο.

   Είναι η ενσωμάτωση της ανθρώπινης ψυχής ή εγώ, μια διαφοροποίηση της παγκόσμιας ψυχής, που εκφράζεται σαν προσωπικότητα (μια αντιστοιχία του πνεύματος του πλανήτη) και τελικά σαν πνευματική ψυχή (μια αντιστοιχία του πλανητικού Λόγου).

3. Στον Κύριο του Πλανήτη, μια από τις μεγάλες Ζωές ή Υιούς του Θεού, που θεωρείται προς το παρόν “ατελής Θεός” όσον αφορά τον πλανήτη μας κι όμως από τη σκοπιά της ανθρωπότητας είναι πράγματι τέλειος.

Η παραπάνω τριπλή διαίρεση εκφράζει τις τρεις κύριες όψεις της αρχαίας και εσωτερικής επιστήμης της αστρολογίας και τις τρεις υποδιαιρέσεις της, όπως τις εξετάζει σήμερα η Ιεραρχία.

Η ανθρωπότητα, έχοντας απωλέσει τη συνείδηση που της επιτρέπει την επαφή με το πνεύμα του πλανήτη (την υπανθρώπινη συνείδηση που υπήρξε η βάση του ανιμισμού) και δίχως να έχει ακόμη αναπτύξει τη συνείδηση που θα της επιτρέψει να εισέλθει στη Ζωή και τη Διάνοια του πλανητικού Λόγου, ασχολήθηκε μόνο με τη δεύτερη υποδιαίρεση και μάλιστα με την κατώτατη όψη της.

Θα ήθελα εδώ να θίξω δύο ακόμη σημεία και για την κατανόησή τους θα πρέπει να δεχθείτε τις δηλώσεις μου, τουλάχιστον σαν προσωρινές υποθέσεις, γιατί δεν είστε σε θέση να τις επαληθεύσετε για λογαριασμό σας.

Η εξωτερική αστρολογία διατύπωσε κι έκανε ευρέως αποδεκτό ότι ο Ήφαιστος, ο Ουρανός, ο Πλούτων και ο Ποσειδών δεν κυβερνούν ζώδια, αλλά έχουν μόνο κάποια συγγένεια μαζί τους.

Το θίγω αυτό εδώ, γιατί πρόκειται να εξετάσουμε τον πλανήτη Πλούτωνα σε σχέση με τους Ιχθείς.

Η συγγένεια αυτή μεταδίδει μόνο μια μερική αλήθεια και από τη σκοπιά της σύγχρονης αστρολογίας δεν αποτελεί παρά μια προσωρινή αλήθεια.

Η ύπαρξή τους προεξοφλήθηκε ή ανακαλύφθηκε τους δύο ή τρεις τελευταίους αιώνες, παρότι ήταν ανέκαθεν γνωστοί στην Ιεραρχία.

Σας παρουσίασα τα ζώδια στα οποία είναι κυβερνήτες και η αστρολογία του μέλλοντος θ’ αποδεχθεί τη δήλωσή μου και θα εργασθεί μ’ αυτούς τους πλανήτες.

Πολύ νωρίτερα στην ανθρώπινη ιστορία χρειάσθηκε να γίνει αποδεκτό, τουλάχιστον υποθετικά, το γεγονός ότι ο Άρης κι ο Ερμής ήταν κυβερνήτες ζωδίων και ν’ ακολουθήσει μετέπειτα η απόδειξη της ακρίβειας αυτής της υπόθεσης.

Η αρχαία αστρολογία ήταν προφανώς ατελής, αλλά μέχρι ο άνθρωπος να γίνει σαφώς ανταποκριτικός στις επιδράσεις που έρχονται από τον Ουρανό ή τον Πλούτωνα, λόγου χάρη, οι οποίοι επηρεάζουν την ψυχική ζωή πολύ περισσότερο απ’ ό,τι της προσωπικότητας, παρέμειναν αδιάγνωστοι εκτός από τους εξασκημένους εσωτεριστές.

Σήμερα η ανθρωπότητα ανταποκρίνεται γοργά στις ανώτερες πνευματικές επιρροές κι επομένως μπορούμε ν’ αναζητήσουμε την ανακάλυψη λεπτοφυέστερων δυνάμεων.